مبدا پیدایش تنيس روي ميز هم مثل بسياري از ورزشهاي ديگر بدرستي معلوم نيست . آقاي « ايور مونتاگو » ، يكي از نمايندگان فدراسيون بين المللي تنيس روي ميز و احياء كننده ي اين ورزش چنين ميگويد : بازي تنيس روي ميز ابتدا در سالنهاي سر پوشيده شروع شد ، اما پس از مدتي ، از محدوديت خارج شد و در فضاي باز و روي چمنها رواج گرفت . اين تحول در سال 1880 اتفاق افتاد . شايد بتوان گفت : در سال 1877 بود كه بازي انفرادي مردان انجام شد . عده اي از كارشناسان معتقدند كه اين بازي ابتدا در قرن نوزدهم و در انگلستان متداول شد و مردم انگليس در خانه ها به اين بازي مي پرداختند . اما بعد از مدتي توسط مردم و افسران انگليسي به ساير نقاط جهان نيز انتقال يافت . اين ورزش قبل از پينگ پنگ نامهاي ديگري از قبيل گوسيما ،پيم پام ، ويف واف و تنيس داخل سالن داشته است .

اما با تاسيس فدراسيون بين المللي براي اين رشته ورزشي ، تنيس روي ميز نام گرفت . در سال 1926 در نتيجه ي بحثها و تلاشهاي آقاي « جورج لمان » فدراسيون بين المللي تنيس روي ميز تاسيس شد و اولين كنگره آن با شركت نمايندگان كشورهاي اطريش ، چكسلواكي ، دانمارك ، آلمان ، انگلستان ، مجارستان ، هند ، سوئد و ولز در لندن تشكيل گشته و قوانين مربوط به مسابقات به تصويب رسيد . ايور مونتاگو نيز كه از مسئولين ساعي و احيا كننده اين ورزش بود به عنوان اولين رئيس فدراسيون بين المللي تنيس روي ميز انتخاب شد و متعاقب آن در ششم دسامبر 1926 اولين دوره مسابقات جهاني با شركت 7 كشور ( انگلستان – آلمان – اطريش – چكسلواكي –مجارستان – ولز – هند ) در تالار يادبود لندنبرگزار شد . اين مسابقات تا سال 1957 هر سال يكبار ( البته در حين جنگ جهاني دوم { 1940 تا 1947 } برگزار نشد ) برگزار ميشد و از آن پس تا كنون ، هر دو سال يكبار برگزار ميگردد . در ايران نيز تنيس روي ميز از سال 1371 در جنوب كشور و در شهرهاي آبادان ، مسجد سليمان و آغاجري كه محل اجتماع خارجيان و افسران انگليسي بود رواج يافت . در سال 1324 مسابقاتي بين باشگاههاي خصوصي و دسته هاي آزاد و با حضور خارجيان مقيم ايران برگزار شد . از آنجا كه اين ورزش در سال 1325 به طور جدي تري مورد توجه قرار گرفت ، فدراسيون تنيس و تنيس روي ميز توام به رياست « آقا خان بختيار » تشكيل شد و كار خود را با برگزاري مسابقات مختلف بين باشگاهها و دسته هاي آزاد آغاز و دنبال نمود . پس از وي تصدي فدراسيون به « محمود جاجبي » واگذار گرديد . در سال 1326 اين فدراسيون به عضويت فدراسيون بين المللي تنيس روي ميز در آمد و در همان سال جايزه نخست دوبل آقايان جهان به نام «كاپ ايران» در نظر گرفته شد .

در سال 1332 براي اولين بار مسابقات فهرماني كشور در تهران برگزار شد و در سال 1346 تنيس از تنيس روي ميز جدا گرديده و هر كدام به فدراسيوني مستقل تبديل شدند و «غفور آلبا» به رياست فدراسيون تينس روي ميز ايران منصوب شد . تمامي رئيسان فدراسيون تنيس روي ميز ايران از تاريخ تاسيس خود تا كنون به قرار زير ميباشد : 1- آقا خان بختيار از سال ( 1326 الي 1327) 2- محمود حاجبي ( 1327 الي 1346) 3- غفور آلبا ( 1346 الي 1348) 4- محسن آروين ( 1348 الي 1350) 5- امير امين ( 1351 الي 1355) 6- شاهرخ امير ارجمند ( 1356 الي 1357) 7- امير مير صادقي (1358 الي 1359) 8- رضا لواساني ( 1359 الي 1360) 9- علي اكبري آرمند ( 1360 الي 1363) 10- احمد صفوي زاده ( 1363 الي 1366) 11- علي اكبر آرمند ( 1366 الي 1370) 12- محمد مجد آراء (1370 الي 1374) 13- شاهرخ شهنازي ( 1375 _ تاكنون)